திருமாலை திருமொழி – 3

(894)

கங்கயிற் புனித மாய காவிரி நடுவு பாட்டு

பொங்குநீர் பரந்து பாயும் பூம்பொழி லரங்கந் தன்னுள்

எங்கள்மா லிறைவ னீசன் கிடந்ததோர் கிடக்கை கண்டும்

எங்ஙனம் மறந்து வாழ்கேன் ஏழையே னேழை யேனே.

விளக்க உரை

(895)

வெள்ளநீர் பரந்து பாயும் விரிபொழி லரங்கந் தன்னுள்

கள்ளனார் கிடந்த வாறும் கமலநன் முகமும் கண்டு

உள்ளமே வலியைப் போலும் ஒருவனென் றுணர மாட்டாய்

கள்ளமே காதல் செய்துன் கள்ளத்தே கழிக்கின் றாயே.

விளக்க உரை

(896)

குளித்துமூன் றனலை யோம்பும் குறிகொளந் தணமை தன்னை

ஒளித்திட்டே னென்க ணில்லை நின்கணும் பத்த னல்லேன்

களிப்பதென் கொண்டு நம்பீ கடல்வண்ணா. கதறு கின்றேன்

அளித்தெனக் கருள்செய் கண்டாய் அரங்கமா நகரு ளானே.

விளக்க உரை

(897)

போதெல்லாம் போது கொண்டுன் பொன்னடி புனைய மாட்டேன்

தீதிலா மொழிகள் கொண்டுன் திருக்குணம் செப்ப மாட்டேன்

காதலால் நெஞ்ச மன்பு  கலந்திலே னதுதன் னாலே

ஏதிலே னரங்கர்க்கு எல்லே எஞ்செய்வான் தோன்றி னேனே.

விளக்க உரை

(898)

குரங்குகள் மலையை தூக்கக் குளித்துத்தாம் புரண்டிட் டோடி

தரங்கநீ ரடைக்க லுற்ற சலமிலா அணிலம் போலேன்

மரங்கள்போல் வலிய நெஞ்சம் வஞ்சனேன் நெஞ்சு தன்னால்

அரங்கனார்க் காட்செய் யாதே அளியத்தே னயர்க்கின் றேனே.

விளக்க உரை

(899)

உம்பரா லறிய லாகா ஒளியுளார் ஆனைக் காகி

செம்புலா லுண்டு வாழும் முதலைமேல் சீறி வந்தார்

நம்பர மாய துண்டே நாய்களோம் சிறுமை யோரா

எம்பிராற் காட்செய் யாதே எஞ்செய்வான் தோன்றி னேனே.

விளக்க உரை

(900)

ஊரிலேன் காணி யில்லை உறவுமற் றொருவ ரில்லை

பாரில்நின் பாத மூலம் பற்றிலேன் பரம மூர்த்தி

காரொளி வண்ண னேஎன் கண்ணனே கதறு கின்றேன்

ஆருளர்க் களைக ணம்மா அரங்கமா நகரு ளானே.

விளக்க உரை

(901)

மனத்திலோர் தூய்மை யில்லை வாயிலோ ரிஞ்சொ லில்லை

சினத்தினால் செற்றம் நோக்கித் தீவிளி விளிவன் வாளா

புனத்துழாய் மாலை யானே பொன்னிசூழ் திருவ ரங்கா

எனக்கினிக் கதியென் சொல்லாய் என்னையா ளுடைய கோவே.

விளக்க உரை

(902)

தவத்துளார் தம்மி லல்லேன் தனம்படத் தாரி லல்லேன்

உவர்த்தநீர் போல வென்றன் உற்றவர்க் கொன்று மல்லேன்

துவர்த்தசெவ் வாயி னார்க்கே துவக்கறத் துரிச னானேன்

அவத்தமே பிறவி தந்தாய் அரங்கமா நகரு ளானே

விளக்க உரை

(903)

ஆர்த்துவண் டலம்பும் சோலை அணிதிரு வரங்கந் தன்னுள்

கார்த்திர ளனைய மேனிக் கண்ணனே உன்னைக் காணும்

மார்க்கமொன் றறிய மாட்டா மனிசரில் துரிச னாய

மூர்க்கனேன் வந்து நின்றேன் மூர்க்கனேன் மூர்க்க னேனே

விளக்க உரை

(904)

மெய்யெலாம் போக விட்டு விரிகுழ லாரில் பட்டு

பொய்யெலாம் பொதிந்து கொண்ட போட்கனேன் வந்து நின்றேன்

ஐயனே அரங்க னேஉன் அருளென்னு மாசை தன்னால்

பொய்யனேன் வந்து நின்றேன் பொய்யனேன் பொய்ய னேனே

விளக்க உரை

Leave a Reply

Your email address will not be published.

  • No categories

Dravidaveda

back to top