(656)
வன்பெருவா னகமுய்ய அமர ருய்ய மண்ணுய்ய மண்ணுலகில் மனிச ருய்ய
துன்பமிகு துயரகல அயர்வொன் றில்லாச் சுகம்வளர அகமகிழுந் தொண்டர் வாழ
அன்பொடுதென் திசைநோக்கிப் பள்ளி கொள்ளும் அணியரங்கன் திருமுற்றத்து அடியார் தங்கள்
இன்பமிகு பெருங்குழுவு கண்டு யானும் இசைந்துடனே யென்றுகொலோ விருக்கு நாளே
பதவுரை
| வல் |
– |
(நைமித்திக ப்ரளயத்தில்) அழியாதிருக்கக் கடவதும |
| பெரு |
– |
பெருமை தங்கியதுமான |
| வானகம் |
– |
ஸ்வர்க்கம் முதலிய மேலுலகங்கள் |
| உய்ய |
– |
உஜ்ஜீவிக்கவும் |
| அமரர் |
– |
தேவர்கள் |
| உய்ய |
– |
உஜ்ஜீவிக்கவும் |
| மண் உய்ய |
– |
பூலோகம் உஜ்ஜீவிக்கவும் |
| மண் உலகில் மனிசர் உய்ய |
– |
பூலோகத்திலுள்ள மனிதர்களெல்லாம் உஜ்ஜீவிக்கவும் |
| மிகு துன்பம் துயர்அகல |
– |
மிக்க துக்கத்தை விளைப்பதான பாவங்கள் நீங்கவும் |
| அயர்வு ஒன்று இல்லா சுகம் வளர |
– |
துக்கம் கலசாத சுகம் வளரவும் |
| அகம் மகிழும் |
– |
(எப்போதும்) மனதில் ஆனந்தத்தையுடையரான |
| தொண்டர் |
– |
ஸ்ரீவைஷ்ணவர்கள் |
| வாழ |
– |
உஜ்ஜீவிக்கவும் |
| அன்போடு |
– |
திருவுள்ளத்தில் உகப்போடு |
| தென் திசை நோக்கி |
– |
தெற்குத் திக்குக்கு அபிமுகமாக |
| பள்ளி கொள்ளும் |
– |
பள்ளிகொண்டிராநின்ற |
| அணி அரங்கன் |
– |
ஸ்ரீரங்கநாதனுடைய |
| திருமுற்றத்து |
– |
ஸந்நிதியுள் திருமுற்றத்திலே |
| அடியார் தங்கள் |
– |
ஸ்ரீவைஷ்ணவர்களுடைய |
| இன்பம் மிகு பெரு குழுவுகண்டு |
– |
ஆநந்தம் நிரம்பிய பெரிய கோஷ்டியை ஷேவித்து |
| யானும் |
– |
அடியேனும் |
| இசைந்து |
– |
(அவர்களுள் ஒருவனாக) மனம் பொருந்தி |
| உடனே |
– |
அவர்களோடுகூட |
| இருக்கும் நாள் என்று கொல் |
– |
வாழ்ந்திருக்குங்காலம் எப்போது (வாய்க்குமோ?). |
ஸ்ரீ காஞ்சி பிரதிவாதி பயங்கரம் அண்ணங்கராசாரியார் எழுதிய
விளக்க உரை
***- தேவர்களும் மநுஷயர்களும் விலக்ஷண ஸ்ரீவைஷ்ணவர்களும் வாழவும் பாவங்கள் நீங்கிப் புண்ணியங்கள் செழிக்கவுமாகக் குடதிசைமுடியைவைத்துக் குணதிசைபாதம் நீட்டி வடதிசை பின்புகாட்டித் தென்திசை இலங்கை பாகவதர்களையுடைய கோஷ்டியிலே சேர்ந்து அடியேனும் அவர்களைப் போலே திளைத்து வாழ்வது என்றோ! என்கிறார்.
English Translation
The Lord reclines in Arangam with his benign gaze pointed South, providing elevation of spirit to the big sky and all the celestials in it, as well as the Earth and all the earthlings in it, dispersing their pall of grief, increasing their pleasure unmixed with fatigue, giving sustenance to devotees with love in their hearts. Bands of exuberant devotees throng in the courtyard; when will top be one of them?
